Zee-ijs in het Noordpoolgebied (©U.S. Geological Survey)
Klimaatverandering kan de olie- en gas industrie een ‘mooi’ extraatje opleveren. Het smelten van zee-ijs in het Noordpoolgebied opent nieuwe mogelijkheden tot het aanboren van voorheen onbereikbare reserves van fossiele energie. Een rapport van het Woodrow Wilson Center (een Amerikaanse denktank) laat zien dat twee bedrijven, ExxonMobil en Rosneft, al voorzichtige eerste stappen in die richting aan het zetten zijn.
Het Amerikaanse ExxonMobil en het Russische Rosneft hebben een akkoord gesloten om gezamenlijk proefboringen te ondernemen in de Karazee uit de kust bij Siberië. Er wordt verwacht dat investeringen van de industrie in dergelijke projecten tegen 2023 richting de 100 miljard euro gaan. Van alle onontdekte bronnen aan ruwe olie zou 13% te vinden zijn in het Noordpoolgebied. Om nog maar te zwijgen over de enorme voorraden aardgas.
Toch betekent het smeltende poolijs niet ineens dat het gebied binnenkort in een Walhalla voor olieboringen zal veranderen. Daar waar ijskappen breken, ontstaan immers ijsschotsen. Het zijn deze enorme gevaartes die tot de grootste gevaren worden gerekend voor toekomstige ondernemingen.
Juist nu ExxonMobil en Rosneft plannen aan het smeden zijn om te kapitaliseren op de nieuwe omstandigheden in het hoge Noorden, trekt Shell zich terug uit Alaska. Mede door het hierboven genoemde gevaar acht Shell projecten van deze soort (nog) niet opportuun. Naast gesteggel over de legaliteit van de contracten die het in de regio bezit, zouden de kosten niet opwegen tegen de baten.
De benodigde technologie, de regelgeving en het risico op ongelukken dragen bij aan een kostenplaatje dat volgens Shell te hoog is. De ramp met het platform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico in 2011 heeft een niet te negeren kader geschapen voor toekomstige risicovolle olieboringen. Zo is sindsdien de regelgeving aangescherpt, hetgeen bedrijven op extra kosten komt te staan. Daarbij kan ieder weldenkend mens zich voorstellen dat een olielek in het Noordpoolgebied een zo mogelijk nog grotere milieuramp zou veroorzaken dan die van 3 jaar geleden.
Al met al zal het waarschijnlijk nog wel een jaar of 20 duren voordat technologie beschikbaar komt die oliebedrijven het vertrouwen geeft dat boringen in het gebied veilig kunnen worden uitgevoerd. In een webcast over het rapport van het Woodrow Wilson Center stipt Prof. Mikkal Herberg (University of California-San Diego) echter nog een andere belangrijke voorwaarde aan. Als de publieke opinie omtrent het risicomanagement van oliebedrijven niet gunstiger wordt, zal een gebrek aan vertrouwen eventuele operaties alleen maar verder bemoeilijken.
Lees ook:Spanje treuzelt bij woestijnstroomproject
Lees ook:Video: Everything is NOT awesome!
Lees ook:Dierenpark Emmen is blij met ‘Green Key’ voor duurzaamheid
Lees ook:Warm weer teistert Sotsji
Lees ook:Eens een keer goed nieuws: Rabobank wint Gouden Koffiekopje 2013